Μπλουζάκια λοιπόν. Τ-shirt ελληνιστί. Αλλά από πού προέρχονται και πώς έγιναν τόσο δημοφιλή?
Όπως για πολλά καλά, αλλά και ακόμα περισσότερα άσχημα, για την καθιέρωση του T-shirt σαν ένδυμα ευθύνεται κατά πάρα πολύ ο βου παγκόσμιος (πόλεμος ντε!). Διότι τότε που έστελναν τους διάφορους να αλληλοσφάζονται στα πεδία των μαχών, για να μην κρυώσουν (μέχρι να περάσει από το μυαλό τους ένα βλήμα να!) η προνοητική αμερικανική κυβέρνηση τους έδινε και εσώρουχα. Σετ. Μέσα λοιπόν στο σετ υπήρχε και ένα μπλουζάκι σχήματος Τ χωρίς κουμπιά (πρωτοπορία, όχι αστεία) και με κοντά μανίκια.
Άλλη πλευρά της ιστορίας λέει οτι η αμερικανική κυβέρνηση δεν ήταν τόσο προνοητική και τους έδινε να φοράνε μάλλινα (Ε, ποτέ!) Φανταστείτε μέσα στο κατακαλόκαιρο να κυνηγάτε γερμανούς σε κάποια παραλία της Νορμανδίας με τον ήλιο ντάλα. Μόλις λοιπόν πήραν μάτι ότι οι σύντροφοι Ευρωπαίοι στρατιώτες, λόγω υψηλών θερμοκρασιών, είχαν βαμβακερά, κατάλαβαν ότι το μάλλινο ήταν μάλλον περιττό και εξελίξανε την κολεξιόν. Τότε ήταν λοιπόν που, όσοι από αυτούς γύρισαν ζωντανοί, οι νέοι μαχητές της Αμερικής μυήθηκαν στο T-shirt.
Παρ'όλα αυτά και για να λέμε του στραβού, ή και του κουτσού αν θες το δίκιο, δεν θεωρήθηκε ανεξάρτητο πανοφώρι ή ένδυμα ή whatever, μέχρι τη στιγμή (κάπου στη δεκαετία του '60) που μεγάλοι αστέρες όπως ο James Dean και ο Marlon Brando το φόρεσαν και συνδυάζοντας το με παράξενα για την εποχή δερμάτινα τζάκετ και θορυβώδη δίτροχα το εναπόθεσαν στο πάνθεον της μόδας και πλέον στις ηλεκτρονικές μας βιτρίνες.
Βεβαίως τώρα που είναι το καλοκαίρι εδώ χρησιμεύουν και για άλλα πράγματα, αλλά αυτό θα το θίξουμε σε άλλο post.
Συντροφικούς χαιρετισμούς σε όλους τους Shirtakiers!
